Vrienden over de vloer

Tja het regende en onweerde deze morgen. Dus na wat opruimen en schoonmaken kon er wel even een kort verhaaltje vanaf.

Van vrijdagochtend 4 tot zondagavond 7 mei kwam het kwartet Steyn, Mart, Thijs en Onno mij vergezellen. Het was verreweg het leukste weekend dat ik hier tot nu toe gehad heb. Op vrijdag liet ik ze eerst op eigen houtje Valletta bezoeken. In de avond zocht ik ze op voor een heerlijke Maltese hap, wat voor de meesten neerkwam op een grote hap konijnenvlees. Ondanks de vermoeidheid van de jongens door de nachtelijke vlucht, zijn we na een paar cocktailtjes en biertje lekker gaan stappen.

De volgende dag deden we Golden Bay aan, een heel fijn zandstrand in het noordwesten van Malta. In de namiddag reden we terug via Mdina voor een culturele snuifsessie (dat is wat anders dan een culturele Nederlandse snuifsessie), waarna we uitgebreid gingen dineren in Valletta. We liepen een sjiek restaurant binnen en die gastheer keek ons echt aan van: “Are you lost??” Want ja, we hadden gewoon onze zwembroek nog aan en onze handdoek nog over de schouder. We werden vriendelijk verzocht de handdoeken in de tassen te doen en we mochten plaatsnemen.

Zondag gingen we rotsklimmen. Dat had ik kunnen regelen via mijn stage. Zo, dat ging allemaal nog niet zo vanzelf. Uiteindelijk was wel duidelijk dat Steyn de minst geëvolueerde van het gezelschap was, die klom echt als een aap. Petje af. In de middag nog even een lekker lunchje en man, wat waren we daarna gaar. Ik geloof dat iedereen even is gaan tukken, voordat we ’s avonds uiteten gingen, met een eigen schermpje op de kop van de tafel, waar el Classico op verscheen. Heerlijk gegeten, heerlijke gedronken, fantastisch wedstrijd.

Maandag versliep ik me een kwartiertje. Al rennend belde ik een voor een die jongens, die in een hotel 20 minuten lopen bij mij vandaan zaten. Geen reactie. Daar aangekomen bonk ik op hun deur, geen reactie. En dan uiteindelijk toch. Lag dat stelletje talenten gewoon nog te pitten. Dus ik een ontbijtje voor ze gehaald, zij snel in de kleren, want we gingen naar Gozo, het een na grootste eiland van Malta. Als je nog eens naar Malta gaat, moet je Gozo gezien hebben. Wat meer natuur, een wat kalmere sfeer en genoeg culturele gelegenheden. Het halve dagje dat we daar waren was veel tekort. Maar het was een mooie dag. En toen gingen ze eigenlijk alweer.

Ik heb hier al veel mensen ontmoet en dat is gezellig, maar er gaat niets boven je echte vrienden. Dus dit was echt even heel lekker, een aantal keer letterlijk de tranen over mijn wangen van het lachen. Al die nieuwe mensen kosten soms zoveel energie en nu kon ik soms gewoon even achteroverleunen, want het liep toch wel. So thank you guys!

Inmiddels ben ik mijn focus even gaan verleggen. In de week dat die jongens er waren en de week ervoor, heb ik mij, weliswaar ingecalculeerd, veel laten verleiden om uit te gaan en lol te hebben. Heerlijke twee weken, maar dat gaat echt ten koste van alles. Dus de afgelopen twee weken kook ik weer wat meer gezond, sport ik weer wat meer, slaap ik weer wat meer en drink ik weer wat minder. En dat komt mijn stagewerk enorm ten goede. Afgelopen week heb ik mijn eerste paper afgerond. Dat is een draaiboek van die ‘overnight activity’ waar ik een paar verhaaltjes geleden zo lyrisch over was.

De komende tien weken zijn nu bedoeld voor mijn scriptie en dat moet normaal gesproken voldoende zijn. Woensdag komt Suzanne langs. Ze blijft een weekje en ik kijk er enorm naar uit. De ideetjes liggen al klaar. Nu nog even tijd vinden tussen mijn stage door, maar daar komen we uit. Vanmiddag heb ik een volleybaltoernooitje in Marsa, onderdeel van een 60 hour football and volleyball marathon, waarna we een klein biertje gaan doen. Ik hoop dat het doorgaat, want als Maltesers ook maar een spatje voelen… Naja we zien wel. Fijne zondag allemaal, geniet van het Mediterraanse weer in Nederland!