Bezoek en een beetje verliefd

Ja hoe ga ik dit aanpakken. Twee maanden op een blaadje proppen. Een beetje beknopt dan maar.

De laatste week van mei kwam mijn lieve zus langs. Een hele week en het was echt heel fijn. Ik heb lekker drie dagen vrij genomen en weer even als een toerist geleefd. Donderdag hebben we even team Rijnierse op de kaart gezet met beerpong. Denk niet dat we heel veel indruk hebben achtergelaten met gooien, maar later op de dansvloer zonder meer. Hoe leuk is uitgaan met je zus. Ook een dagje Valletta natuurlijk, ’s avonds afgesloten met de zipline (300m) in Valletta. Suzanne ging wel even eerst. Verder nog een dagje gewandeld langs de kust, langs de kliffen en in het midden van niks. O ja, dinsdag hebben we nog even de Aziaat uitgehangen in Gozo en Comino, de twee eilandjes die Malta completeren. Als je hier nog eens komt, zeker minimaal een dagje aan besteden. Huur dan een auto of een mountainbike, geen boottour. En na een avondje volleybal was het toen alweer dag zeggen. Een week gaat vlug, voor je het weet ben je weer terug.

Twee weken later weer bezoek: mama en oma maakten de oversteek, ook voor een week. Mama en oma heb ik iets meer aan het lot overgelaten. Zij waren tenslotte met zijn tweeën en ik had nog genoeg werk te doen op mijn stage. Toch heb ik ze bijna elke dag wel gezien. Het is zo fijn om je oma en je moeder weer te zien na 14 weken, heel fijn. Voel je je weer even kind, laat je je een beetje verwennen en ja, gewoon heel fijn. Wat ook wel heel chill was: zij wilden eigenlijk elke dag wel uiteten. Mooie gelegenheid voor mij om wat nieuwe tentjes te proberen. Eigenlijk eet je overal op Malta een prima hap. De restaurants zijn goed, niet altijd even professioneel, maar dan zie je gauw genoeg door de vingers.

En verder? Nou, best aardig. Malta is wel een land waar je na een tijdje verliefd op wordt. Heel veel mensen komen hier voor kortere tijd en besluiten later langer te blijven. Het is een plakeiland. Voor mij zit dat er niet in en ook al was dat wel het geval, zou ik dat ook niet doen. Er zijn toch iets te veel kleine dingetjes voor mij om echt van Malta te gaan houden. Bijvoorbeeld, mensen nemen het hier niet zo krap met de tijd. Mensen die mij kennen, weten dat het bij mij dan altijd een beetje begon te kriebelen. Inmiddels ben ik daar een aantal stappen in vooruit gegaan, maar soms irriteert het me nog steeds. Wat dat betreft een goeie leerschool voor mij. In Malta ben ik over het algemeen gewoon iets meer ontspannen geworden. Dat doel is in ieder geval behaald. Check!

Voor de rest zijn ook best veel dingen meer van hetzelfde. Ik heb de afgelopen maanden wel enorm veel nieuwe mensen leren kennen. En dat levert dan weer nieuwe activiteiten op. Zo zat ik vorig weekend nog lekker te barbecueën op een dakterras met Portugezen, Fransen en Italianen en had ik vandaag een bootparty van 10 tot 17 met open bar. Daarna zijn we nog even een avondje naar Cafe del Mar gegaan. Google maar even, heel goed feestje.

Wat ook comfortabel is, is de Maltese liefde voor voetbal. Tijdens het WK staan echt overal waar je maar kijkt schermen langs de weg en 90 procent van de barretjes adverteert met het WK. Dus ik mis bijna niks. Nu ook de Tour weer van start is, zal het de laatste weken weer een uitdaging worden 100 procent te focussen op mijn scriptie, die ongeveer voor 75 procent af is nu. Maar in september wacht mij een groter doel, een nieuwe opleiding in Rotterdam. En daarvoor moet ik dit echt zo snel mogelijk afronden. Dus goed gemotiveerd beweeg ik mij voort. Op naar een paar hele leuke laatste weken en op naar nieuwe uitdagingen. Tot over drie weken!